SAFET MEMI –

THEMELUESI DHE ORGANIZATORI I SPITALIT NË BORSH

Më rastin e 40-vjetorit te inaugurimit

Duke biseduar me doktor Safetin për spitalin rajonal në Borsh, midis të tjerave tregon:

“Në muajin shkurt 1966, me thirrjen që na u bë, dola vullnetar për të shkuar ku të ketë nevojë Atdheu. Lashë familjen në Tiranë dhe shkova në Borsh. Fillimisht punova për krijimin e një qendre shëndetësore që do ti shërbente jo vetëm fshatit, por gjithë zonës për qark. E ngritëm këtë qendër të re atje ku ka qenë postblloku.  Veç kooperativës bujqësore, në Borsh kishte edhe një sektor të fermës ku kishte një ambulancë e një infermiere. Kjo ambulancë u shërbente punëtorëve të sektorit të fermës. Qendra shëndetësore që ngritëm përmirësoi ndjeshëm shërbimin shëndetësor, por ajo nuk mund të përballonte gjithë nevojat që kishte fshati dhe zona për rreth. Prej kohësh e kisha menduar ngritjen e një spitali. Nuk ishte e lehtë, por as e pamundur. Ishte tamam çasti dhe e shtrova këtë mendim në asamblenë e kooperativës. Kooperativa bujqësore e bashkuar e Borshit (ku bënin pjesë fshatrat Borsh, Fterrë e Çorraj), ishte kooperativë e fuqishme nga ana ekonomike. Të gjithë më mbështetën, në mënyrë të veçantë kryetari i kooperativës Bedo Mici. Spitali do të ngrihej me fondet e kooperativës. Për sa i përket Ministrisë së Shëndetësisë, miratimin e tyre e kisha me kohë.

            Mbasi u bë çdo gjë gati nga ana teknike, përcaktimi i vendit, projekti e preventivi, materiale e gjithçka tjetër, doli problemi i fuqisë ndërtuese. Vet kooperative kishte disa specialistë e punëtorë, por kooperativa kishte edhe mjaft probleme të tjera që lidheshin me prodhimin dhe të ardhurat. Atëherë mu desh të kontaktoj me Ministrinë e Brendshme për të kërkuar ndihmën e saj që në ndërtimin e spitalit të punonin edhe të burgosurit që ishin vendosur në burgun e Borshit. Edhe Ministria e Brendshme e pranoi kërkesën dhe kështu filloi ndërtimi i spitalit, i cili vazhdoi gati një vit. Në tetor 1968 u përfundua dhe u inaugurua godina e re . Një godinë modern për atë kohë që edhe nga pamja e jashtme edhe nga brenda më shumë i ngjante një hoteli turistik.

            Por që të ishte spital, duhej edhe miratimi nga rrethi i Sarandës. Duke qenë edhe anëtar i këshillit të rrethit në atë kohë, bisedova paraprakisht me shumë nga kuadrot e rrethit, erdhën dhe panë godinën, të cilën e pëlqyen shumë, kështu që kur e shtrova problemin për miratim, nuk hasa vështirësi. U miratua hapja e spitalit të ri rajonal në Borsh me 10 shtretër, nga të cilat 4 për maternitet dhe 6 për sëmundje të ndryshme. Spitali do të kishte 1 mjek, 1 infermier, 1 mami dhe dy sanitar. Spitali kishte gjithsej 23 dhoma nga të cilat dy dhoma shërbenin për ambulancë, një për sallë të propagandës sanitare, një për laborator, salla e mjekimeve, kuzhina, depo etj.

Spitali Rajonal, megjithëse u ndërtua me fondet e kooperativës, ju shërbente veç fshatrave të kooperativës së bashkuar Borsh, Fterrë, Çorraj, edhe fshatrave për rreth si Piqerras, Qeparo, etj. Ai ishte një spital model për fshatin e asaj kohe dhe për këtë arsye është vizituar nga mjaft njerëz vendës e të huaj. Unë në këtë spital punova 4 vjet dhe mendoj se kam dhënë një kontribut të veçantë si për ndërtimin e tij, ashtu dhe për organizimin e punës. Motivet për këtë kanë qenë te shumta, por ndër kryesoret humanizmi që më ka karakterizuar tërë jetën time si dhe origjina ime nga Fterra, për të lënë në atë zonë dhe për ato fshatra një objekt të domosdoshëm që u takonte dhe e meritonin”.

Në spitalin e Borshit veç doktor Safet Memit, për një kohë të gjatë ka punuar edhe Bahri Shkurti.

            Sot kjo godinë funksionon vetëm si maternitet me një mami dhe një infermiere                   

                                                                                Rakip KORKUTI